Obumarła. Ból, słabość, śmiertelność, medycyna, sztuka, czas, sny, dane, wyczerpanie, rak i opieka

Anne Boyer w swojej książce „Obumarła” przedstawia wyjątkowe spojrzenie na doświadczenie choroby, ukazując, że ani choroba, ani proces leczenia nie są wolne od wpływów ideologicznych i politycznych. W swoim dziele Boyer podejmuje próbę znalezienia odpowiedniego języka do opisania tego, co znaczy bycie chorym. Czerpiąc inspirację od takich intelektualistów jak Eliusz Arystydes, John Donne, Virginia Woolf czy Susan Sontag, autorka analizuje tożsamość osoby chorych na raka i sugeruje, że choroba może paradoksalnie oferować pewnego rodzaju wyzwolenie. Sama choroba staje się prostą, choć niełatwą, instrukcją przetrwania.

Książka stanowi intymny dziennik walki z nowotworem, napisany w chwili złego samopoczucia, z silnym pragnieniem autentycznego przeżywania. Boyer konstruuje gęsty esej, umiejętnie osadzony w kontekstach mitologicznych, popkulturowych i feministycznych. Ponadto, książka jest ostrą krytyką neoliberalnego systemu opieki zdrowotnej, kultury otaczającej symbol różowej wstążki oraz uprzywilejowania osób, które przetrwały chorobę dzięki doskonałemu zarządzaniu swoją sytuacją zdrowotną.

Autorka nie waha się wyrażać głośno swojego sprzeciwu wobec rasistowskiego, kapitalistycznego patriarchatu, który wpływa na życie chorych, tworząc żywy i niepokojący hołd dla dziedzictwa Susan Sontag. Boyer podejmuje spektakularną próbę stworzenia autentycznego języka opisującego cielesne doświadczenia pacjenta.

Jest to niezwykle mocna i aktualna książka, która nie pozostawia obojętnym. Jej bezkompromisowe ujęcie amerykańskiego systemu opieki zdrowotnej, w którym dominuje rynek, czyni z niej jedno z najbadziej wnikliwych i poruszających eseistycznych dzieł o chorobie i cierpieniu. Hari Kunzru określa ją jako jeden z najpiękniejszych esejów, z jakim się spotkał.