Nadzieja i Rozczarowanie. Pisma Polityczne 1898 - 2004

W roku 1989 Polska stawała u progu transformacji z obietnicą szybkiej modernizacji i powszechnego zaangażowania obywateli w budowę solidarnego społeczeństwa. Nadzieje te szybko rozwiały się w zderzeniu z rzeczywistością. Jacek Kuroń, jeden z architektów III Rzeczpospolitej, jako jeden z nielicznych dawnych dysydentów zauważył głębokie negatywne skutki ustrojowych przemian. Widział tych, którzy stali się "niezbędnym kosztem" tej transformacji.

Rozczarowany rosnącymi podziałami społecznymi, wykluczeniem, ubóstwem oraz brakiem perspektyw dla wielu grup, Kuroń znalazł motywację do poszukiwania alternatywnych dróg rozwoju. Jego przemyślenia obejmowały alterglobalizm, rewolucję edukacyjną, wzmocnienie związków zawodowych, a także zarówno ogólne idee, jak i konkretne postulaty polityczne. Jacek Kuroń nie pozwalał zapomnieć, że istnienie lepszego świata wymaga ciągłego wysiłku i nowatorskiego myślenia.