Mitologia polska. Studium porównawcze

W książce "Mitologia polska" autor eksploruje świat dawnych polskich bogów, jednocześnie krytycznie odnosząc się do romantycznych opisów Jana Długosza, które uznaje za mało wiarygodne. Zamiast tego, w poszukiwaniu prawdy sięga po bardziej wiarygodne źródła arabskie, które rzucają nowe światło na polskie wierzenia pogańskie. Opowiada również o upiorach, wilkołakach, czarownicach i różnych siłach nieczystych, zarówno tych związanych z domem, jak i przyrodą, a także o półlegendarnych władcach, takich jak Piast, Popiel i Wanda. Autor stara się zrekonstruować fundamentalne archetypy, mimo że, jak sam zauważa, bezpośrednie świadectwa mitologii polskiej nie przetrwały. Natomiast demonologia polska zachowała ciągłość od XV wieku aż po czasy współczesne, co jest kluczowe, ponieważ mitologia pogańska przerodziła się w chrześcijańską demonologię. Tak więc dawni bogowie i duchy przekształcili się w upiory, ich słudzy w czarowników, a ich obrzędy w zabobony.