Aleksander Brückner - sylwetka autora

Polski profesor specjalizujący się w filologii, slawistyce oraz historii literatury i kultury polskiej urodził się w rodzinie urzędnika skarbowego, która od trzech pokoleń była spolszczona. Studia odbywał we Lwowie, a praktyki naukowe w prestiżowych ośrodkach w Lipsku, Berlinie i Wiedniu, gdzie zdobywał wiedzę od znakomitych slawistów, takich jak Leskien, Jagić i Miklošič. W 1876 roku zdobył doktorat, a dwa lata później uzyskał habilitację na Uniwersytecie Wiedeńskim. Następnie rozpoczął pracę jako docent na Uniwersytecie Lwowskim.

W 1881 roku został powołany na stanowisko profesora slawistyki na Uniwersytecie w Berlinie, gdzie kontynuował wykłady aż do emerytury w 1924 roku. Jednym z jego znaczących odkryć było odnalezienie i opracowanie Kazań świętokrzyskich w Bibliotece Petersburskiej w latach 1889–1890. Ponadto pod koniec XIX wieku zajmował się spuścizną literacką barokowego poety Wacława Potockiego. Po zakończeniu I wojny światowej, w 1924 roku, przeszedł na emeryturę.

Jego zasługi w dziedzinie nauki zostały docenione wieloma wyróżnieniami, w tym Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski w 1929 roku. Był członkiem prestiżowych instytucji naukowych, takich jak Akademia Umiejętności, Rosyjska Akademia Nauk w Petersburgu oraz Towarzystwo Naukowe we Lwowie. Uniwersytet Warszawski uhonorował go tytułem doktora honoris causa w tym samym roku. W 1935 roku otrzymał Złoty Wawrzyn Akademicki od Polskiej Akademii Literatury.