Między snem a jawą

Ewa Bogucka, będąca od młodości w trudnej walce z przeciwnościami losu, odczuwa zawsze obecność jakiegoś niewidzialnego przeciwnika. Jednak życie nauczyło ją, że obok tego nieuchwytnego przeciwnika istnieje także dobry duch, który ratuje ją z opresji. Na tle barwnie przedstawionych realiów PRL-u, od czasów pierwszej Solidarności aż po stan wojenny, Ewa ściera się z bezpieką. Z jednej strony wpływ światopoglądu rodziców, repatriantów ze wschodnich kresów, żyjących na Górnym Śląsku, którzy nie mogą odnaleźć się w nowej rzeczywistości, a z drugiej narastająca presja komunistycznej indoktrynacji, zmusza ją do szukania ucieczki w literaturze i marzeniach o lepszym świecie, który jawi się jej nocami w snach. W poszukiwaniu miłości próbuje znaleźć ją w przelotnych romansach, a później w małżeństwie, lecz dopiero umiłowanie ojczyzny i poczucie wspólnoty narodowej przynoszą jej spełnienie. Jej działania w ramach ruchu Solidarności prowadzą jednak do tragicznych konsekwencji - zostaje internowana, trafiając do więzienia, a później do szpitala psychiatrycznego. Ostatecznie, dobry duch, przeszłość i sny z dzieciństwa zyskują nowy, realny wymiar i odmienioną, namacalną formę, przynosząc jej ukojenie.