Manufaktura codzienności

Zastanawiałam się, kim naprawdę jestem. Nie czuję się ani artystką, ani rzemieślniczką, ani dziennikarką, ani kucharką, mimo że tworzę, organizuję, piszę i gotuję. Wolę opisywać siebie przez przymiotniki (jaka jestem) lub czasowniki (co robię) zamiast rzeczowników. Jednak jest jedno określenie, które z radością przyjmuję: człowiek. I dodaję tutaj mój ulubiony przymiotnik: szczęśliwy.

Każde słowo w tej książce to odzwierciedlenie moich przemyśleń, zbieranych codziennie, które składają się na moją rzeczywistość, emocje i historię. Wszelkie zasady, metody i schematy są w pełni moje, dostosowane do mnie, nie są uniwersalne jak ubrania z popularnych sklepów. I nie powinny być. Nie śmiałabym narzucać ich innym ani pouczać, jak mają żyć. Podjęłam się tylko jednego: opowiedzenia o tym, jak ja żyję. Uchylam rąbka tajemnicy o tym, co wypełnia moje życie, gdzie prowadzą moje ścieżki do teraźniejszości.

Jeśli znajdziecie tutaj coś, co do Was przemówi, jeśli odnajdziecie drogę podobną do mojej, sprawi mi to ogromną radość i da poczucie jeszcze większego człowieczeństwa. Niech te strony staną się Waszym notatnikiem, niech wpiszą się Waszymi słowami, uzupełniając moje, aby ten tekst żył, przynosząc szczęście kolejnych czytelnikom, czasem uspokajając, a innym razem wywołując emocje. Niech nasze historie wspólnie opowiadają te słowa.