Łódzka wizja postępu

Książka Kamila Śmiechowskiego "Łódzka wizja postępu" podejmuje się analizy ważnego, lecz niedostatecznie zbadane tematu związanego z historią prasy łódzkiej. Autor wnikliwie rekonstruuje społeczno-ideowe oblicze trzech istotnych pism: „Gońca Łódzkiego”, „Kuriera Łódzkiego” oraz „Nowego Kuriera Łódzkiego”. Poprzez tę drobiazgową pracę znacząco wzbogaca badania dotyczące prasy Łodzi z przełomu XIX i XX wieku. Chronologiczne ramy jego rozprawy wyznaczają początki „Gońca Łódzkiego” w 1898 roku oraz wycofanie się carskich władz z Łodzi w 1914 roku, kończąc epokę miasta pod rosyjskim zaborem.

Śmiechowski, analizując publikacje nawiązujące do nurtu postępowego i liberalno-lewicowego, zajmuje się często pomijanymi, lecz istotnymi zagadnieniami ideologicznymi. Jego badania prowadzą do zrozumienia, komu i jakim grupom społecznym były dedykowane wspomniane gazety. Autor podkreśla nieocenioną rolę polskiej prasy w okresie zaborów, ukazując jej istotną, choć często niedocenianą funkcję społeczną. Jego dociekania mają również na celu zrozumienie, jaki wpływ miała łódzka prasa na życie społeczne miasta oraz na poglądy jego mieszkańców.

Książka wpisuje się w szerokie spektrum badań nad historią Łodzi, zwanej „polskim Manchesterem”, w czasach szybkiego rozwoju przemysłowego. Śmiechowski, jako historyk i uważny obserwator rzeczywistości społecznej, wnosi istotny głos do dyskusji o tej wielokulturowej metropolii. Dodatkowym walorem pracy są dołączone aneksy i ilustracje, które wzbogacają jej treść i stanowią cenne uzupełnienie badań autora.