Lew i komedianci

"Lew i komedianci" Bronisława Wildsteina to nie tylko dziesiąta książka autora w obszarze literatury pięknej, ale także wyjątkowa publikacja, która oprócz trzech opowiadań obejmuje dwa dramaty. Choć Wildstein eksploruje nowe formy literackie, jego twórczość wciąż koncentruje się na filozoficznych rozważaniach dotyczących współczesnego świata. W "Lwie" jedną z głównych kwestii stanowi zdrada, temat obecny w jego pisarstwie od czasów debiutanckiej powieści "Jak woda". Autor analizuje również kształtowanie rzeczywistości przez totalitarne systemy polityczne i filozoficzne.

"Kryształowy Gmach" to antyutopia, będąca alegorią neoliberalnego społeczeństwa, co stanowi nowatorskie podejście w twórczości Wildsteina, mimo iż jego proza od zawsze była pełna metafor o aksjologicznym znaczeniu. W opowiadaniu "Babel" Wildstein przedstawia historię naukowca w kryzysie, podkreślając konieczność poszukiwania wartości i jasnego definiowania pojęć. Natomiast dramaty "Głos z innego świata" oraz "Komedianci" łączą groteskę i satyrę z odniesieniami do współczesnych problemów społecznych, szczególnie krytykując dyktat politycznej poprawności.

Zbiór ten stanowi zarówno kontynuację literackiej drogi Wildsteina, jako wyraz refleksji aksjologicznej, jak i wprowadzenie do nowych literackich konwencji i rozwiązań, oferując czytelnikowi głębsze zrozumienie otaczającej rzeczywistości.