Zamek z piasku, który runął

Trzecia i ostateczna część trylogii Millennium nawiązuje bezpośrednio do wydarzeń z "Dziewczyny, która igrała z ogniem". Lisbeth Salander, po próbie sowitego zatuszowania jej tajemnic, ledwo uchodzi cało z opresji. Jednak jej kłopoty dopiero się zaczynają. Mikael Blomkvist decyduje się odkryć skrywaną przeszłość Lisbeth i podejmuje się wyzwania, by odkryć prawdę. W tym celu pisze artykuł mający na celu oczyścić jej imię oraz wstrząsnąć fundamentami rządu i służb bezpieczeństwa w kraju. Dla Lisbeth ta sytuacja jest okazją do rozliczenia się z własną przeszłością.

Ostatni tom Stiega Larssona to wybitny thriller polityczny, który przyciągnął uwagę zarówno krytyków, jak i czytelników. Magnus Persson w Svenska Dagbladet podkreśla, że dzieło to jest imponujące pod względem zdolności pisarskich, biorąc pod uwagę jego ogromną objętość – 800 stron pełnych emocjonującej akcji. Anders Wennberg z Gefle Dagblad zauważa, że trzecia część jest diabelnie dobra i nie pozwala oderwać się od lektury, angażując czytelnika od początku do końca.

Maria Kchen z Expressen docenia realizm, z jakim Larsson kreuje swoją historię, oraz zdolność autora do przyciągania uwagi czytelnika na przestrzeni tak wielu stron. Jonas Breflt z Värmlands Folkblad twierdzi, że trzecia część przygód związanych z czasopismem "Millennium" to najlepsza odsłona serii.

Zoran Alagic z Norrköpings Tidningar podkreśla wyjątkowe tempo akcji, które już stało się znakiem rozpoznawczym Larssona, i nie pozwala czytelnikom się oderwać. Kjell Nylund z Eskilstuna Kuriren chwali umiejętność Larssona w zarządzaniu skomplikowaną fabułą pełną wielu wątków, które jednocześnie są odzwierciedleniem współczesnej Szwecji.

Na koniec, Ingalill Mosander z Aftonbladet zauważa, że jej oczekiwania wobec ostatniej części trylogii były wysokie, ale książka nie tylko im sprostała, lecz nawet je przewyższyła. "Zamek z piasku, który runął" umacnia pozycję Larssona jako mistrza współczesnego thrillera kryminalnego.