Wieczni tułacze. Powojenna emigracja polskich Żydów

Po zakończeniu II wojny światowej z Polski wyemigrowało niemal dwieście tysięcy Żydów, zmagając się z wyzwaniami i emocjami towarzyszącymi przymusowym oraz dobrowolnym wyjazdom, zarówno legalnym, jak i nielegalnym, czasami na zawsze tracąc kontakt z ojczyzną i bliskimi. Emigracja, będąca jednym z najtrudniejszych życiowych wyborów, wiąże się z niepewnością oraz lękiem przed nieznanym. Podczas gdy rok 1968 i symboliczny Dworzec Gdański często kojarzą się z żydowską emigracją, był to jedynie fragment szerszej historii. Wtedy to kilkanaście tysięcy Żydów wyjechało z Polski, podczas gdy w latach 1945-1947 kraj ten opuściło aż 150 tysięcy z 250 tysięcy Żydów, zamieszkałych tam wówczas. Ten masowy, często nielegalny exodus Żydów, znany jest jako "bricha", co w języku hebrajskim oznacza "ucieczkę".

Książka "Wieczni tułacze" przedstawia opowieści ludzi, którzy opuścili Polskę w różnych momentach i z różnorodnych powodów. Dzięki ich historiom czytelnik może zobaczyć żydowską emigrację w nowym, bardziej osobistym kontekście.