Dziedzictwo ognia. Szklany tron. Tom 3

Po raz pierwszy ten tom czytałam dobre 10 lat temu i to na tym tomie skończyła się moja ówczesna przygoda ze Szklanym tronem. Nie wiem dlaczego, nie pytajcie. Pewnie za długo musiałam czekać na kolejny tom i ruszyła karuzela pt. „musze kiedyś przeczytać” ale było mnóstwo innych książek po drodze.

Z wybawieniem przyszły te nowe wydania, które zmotywowały mnie, żeby w końcu wrócić do tej serii. W tamtym roku przeczytałam 1. i 2. tom plus Zabójczynie i nawet sporo z nich pamiętałam, a teraz przeczytałam 3. tom i wiecie co? Nie pamiętałam prawie nic! Dlatego cieszę się, że nie rzuciłam się od razu na 4. część..

Przypomniałam sobie, że uwielbiam książki Maas za ten rozbudowany świat. W tym tomie mamy bardzo dużo perspektyw, co na początku może być dezorientujące, a może nawet irytujące, ale pozwala nam spojrzeć na wydarzenia, intrygi i cały ten świat z różnych stron. Wprowadzono tutaj wątek, które w tym tomie może wydawać się totalnie niepotrzebny i nieinteresujący ale wiem, że w kolejnych tomach to wszystko połaczy się w jedną spójną całość.

Natomiast muszę przyznać, że na początku za wiele się nie dzieje. Pierwsza część to jest dosłownie cisza przed burzą, bo prawdziwa akcja zaczyna się od drugiej połowy książki. Osobiście jestem w stanie to wybaczyć, ale ja mam ogromny sentyment do tej serii i podczas czytania tego tomu odczuwałam taki spokój i nostalgie związaną z czasami, kiedy sięgnęłam po Szklany tron po raz pierwszy, kiedy zaczynała się dopiero moja miłość do fantastyki.

Chciałabym dać duży plus za wątek enemies to lovers, bo naprawdę czułam tutaj tę wrogość i mimo że wiedziałam, to jednak do końca nie byłam pewna. Było to tak dobrze napisane! Jednak z drugiej strony, myślałam, że zostanie to trochę dłużej pociągnięte…
Jednak z drugiej strony, myślałam że zostanie to trochę dłużej pociągnięte i dla mnie potem jak to ruszyło to zaczęło się dziać trochę za szybko. Wolałabym, żeby pewnie rzeczy okazały się dopiero w kolejnym tomie.

Z bólem serca uważam, że ta akcja na koniec była trochę za bardzo przyśpieszona i lekko absurdalna. Jest pare rzeczy, które mi się nie podobało i nie mogę dać jej 5 gwiazdek, bo nie pokochałam tego tomu miłością bezgraniczną, ale na pewno będę go wspomiać bardzo dobrze!
Tak jak mówiłam, ja tej serii jestem w stanie wybaczyć naprawdę wiele i też zdaje sobie sprawę, że ta książka ma 10 lat!