Rzecz o mych smutnych dziwkach

Główny bohater powieści  “Miłość w czasach zarazy” to dziennikarz, niegdyś depeszowiec, a w chwili spisywania swej opowieści, prowadzonej w pierwszej osobie, również szacowny jubilat, autor codziennych felietonów i krytyk muzyczny, człowiek będący de facto u kresu swojego życia  - postanawia spełnić swoje erotyczne fantazje w towarzystwie…. nastoletniej dziewicy. Decyzja ta dalece wykracza poza miłosne uniesienia, człowiek ten bowiem uświadamia sobie kruchość życia, budzą się w nim tłumione od dawien dawna tęsknoty i melancholie, a stabilne i nudne dotąd życie wydaje mi się śmiercią za życia od której pragnie uciec…. póki żyje. 

“Rzecz o mych smutnych dziwkach” to studium nad życiem człowieka, wskazująca to, co naprawdę ma znaczenie, kiedy uświadamiamy sobie jak niewiele czasu nam pozostało. Marquez z właściwą sobie estymą, tajemnicą i humorem opisuje perypetie starszego mężczyzny w którym budzą się emocje i uczucia o istnieniu których zdawał się zapomnieć.

Uważni czytelnicy bez trudu znajdą w ów powieści liczne odniesienia do innych książek autora, dla tych z kolei, którzy nie spotkali sie do tej pory z twórczością Marqueza, będzie to książka inna, dziwna i piękna, bo taka właśnie jest twórczość kolumbijskiego magika literatury pięknej.