Preteksty posłowia. Małe kanony literatury światowej

Preteksty i posłowia, pełne odniesień do wunderkamer i panoptików, stanowią zarówno punkt wyjścia, jak i cel rozważań zawartych w książce. Publikacja dzieli się na dwie główne części, z których każda jest podzielona na dwa podrozdziały.

W sekcji Preteksty zamieszczono eseje związane z literaturami i kulturami europejskimi, takimi jak francuska, belgijska, mołdawska, katalońska, norweska oraz środkowoeuropejska, skupione pod hasłem Kanony zza granic. Ponadto, omawiane są polskie wyzwania w sferze literackiej, przedstawione jako Kanony w granicach. Eseje te łączy próba odpowiedzi na pytanie o współczesne pisanie i refleksja nad spadkiem po dawnych debatach dotyczących literackich mód, konwencji i obowiązków. Wynika stąd pytanie, czy można wskazać nowe ścieżki, którymi podążają młodsze pokolenia twórców, oraz dlaczego warto ponownie sięgnąć po dzieła autorów starszego pokolenia, zamiast usuwać je w cień.

Sekcja Posłowia to intelektualna układanka próbująca połączyć na pozór niepasujące elementy, które po odpowiednim zestawieniu odkrywają nowe znaczenia i wzajemne powiązania. Tytułowe wahadło małych kanonów kieruje się ku awangardzie, badając literackość prac Herty Müller, Stanisława Dróżdża czy Jiříego Kola, analizując polską poezję eksperymentalną ostatnich lat oraz współczesne dyskursy okołoawangardowe w krytyce literackiej. Następnie skupia się na literackiej specyfice kluczowych głosów w rumuńskiej prozie, ujawniając ich wyjątkowość.