Pitaval krakowski

Tytuł tej książki nie wyróżnia się oryginalnością, ponieważ odnosi się do nazwiska znanego francuskiego prawnika Pitavala. W 1734 roku w Paryżu zainicjował on cykl wydawnictw zatytułowanych "Causes célèbres et intéressantes", będący zbiorem opisów znanych procesów karnych. W Polsce określenie "pitaval" również przyjęło się jako potoczne miano takich zbiorów, dzięki autorom takim jak Stanisław Szenic, Wanda Falkowska, Kazimierz Larski, Barbara Seidler czy Mieczysław Szerer. "Pitaval krakowski" jest bezpośrednim nawiązaniem do tej tradycji.

Książka ta różni się jednak od innych zbiorów podobnych opisów. Jej autorzy skupili się na procesach sądowych zakończonych przed 1939 rokiem, co wynika z chęci zachowania odpowiedniego dystansu czasowego. Różnorodność tematów to kolejny element, który odróżnia tę książkę. Wybrane sprawy sądowe to te, które w swoim czasie budziły największe zainteresowanie, a nie zawsze miały charakter typowych zagadek kryminalnych. Ich analiza rzuca światło na ówczesne stosunki społeczne i poziom rozwoju kultury tamtego społeczeństwa.

"Pitaval krakowski" zawiera opisy wydarzeń z Krakowa, które były analizowane przez tamtejsze sądy, koncentrując się jedynie na procesach kryminalnych. Opisy tych spraw są wkomponowane w kontekst środowiska krakowskiego, związane z historycznymi wydarzeniami i ukazane na tle starego Krakowa. W związku z tym autorzy niejednokrotnie pozwalają sobie na krytyczne uwagi dotyczące dotychczasowej interpretacji historycznej i prawnej opisywanych zjawisk.