Mitologie

Roland Barthes (1915-1980), wszechstronny francuski teoretyk kultury, w swojej książce „Mitologie” z 1957 roku, bada to, co nazywa „mitami codzienności”, które powstają nieustannie w społeczeństwie mieszczańskim, zakorzenionym w kulturze. Barthes twierdzi, że wszystko może zmienić się w mit, ale definiuje go w specyficzny sposób: nie jako starodawną historię, lecz jako nowe znaczenie nałożone na codzienną rzeczywistość. Mit może być przedmiotem, fotografią czy tekstem, co wskazuje na jego wszechobecność i elastyczność. Od tego pierwszego rozpoznania, idea mitów w życiu codziennym prowadzi Barthesa do pojęć związanych z postrukturalizmem, jak symulakry, imitacje i iluzje. „Mitologie” są uważane za fundamentalne dzieło w historii humanistyki drugiej połowy XX wieku, oferując jednocześnie błyskotliwy, czasem anegdotyczny wgląd w realia współczesnej codzienności.