Lew, który mówi. Esej o granicach językowego wyrazu doświadczenia

Co może łączyć Minotaura, Wielkiego Cthulhu i ocean z powieści "Solaris"? Te postaci są symbolami skrajnych doświadczeń, które próbują oddać ludzkim umysłem formy percepcji niemal niemożliwej do uchwycenia. "Lew, który mówi" to książka analizująca, jak wybitni pisarze XX wieku starali się przenieść te i inne intensywne doświadczenia na zrozumiałe wypowiedzi literackie, oraz jakie osiągnęli w tym sukcesy.

Centrala tematem tej publikacji jest kwestia Obcości. Autor zakłada, że sposób, w jaki człowiek postrzega rzeczywistość poprzez język, prowadzi do uznawania wielu jej elementów za nieosiągalne czy też wykluczające komunikację z człowiekiem.

W książce badane są sposoby, jakimi proza europejska i amerykańska XX wieku wyrażała ekstremalne formy ludzkiego doświadczenia za pomocą języka literackiego. Analiza jest przeprowadzana za pomocą narzędzi kulturoznawstwa, antropologii, literaturoznawstwa oraz psychoanalizy.

We wstępie autor przedstawia siedem rodzajów Obcości, z którymi mierzą się ludzie. Pierwsze cztery dotyczą różnorodnych form Obcości w kontaktach międzyludzkich, natomiast ostatnie trzy odnoszą się do barier komunikacyjnych między ludźmi a zwierzętami, myślącymi maszynami i innymi istotami, które możemy napotkać w kosmosie lub w świecie pozaludzkim. Te trzy ostatnie aspekty są omawiane w kolejnych rozdziałach książki.

Pierwszy z nich analizuje zjawiska kulturowe na granicy człowieczeństwa i zwierzęcości, zaczynając od mitologii greckiej i motywu Minotaura. Rozważane są również teksty literackie poświęcone specyfice komunikacji między ludźmi a zwierzętami.

Drugi rozdział to dogłębna analiza twórczości H.P. Lovecrafta, skupiając się na jego umiejętności łączenia codzienności z elementami grozy, co zdaniem autora książki jest podstawową techniką kreowania poczucia lęku w jego twórczości.

W trzecim rozdziale Autor zgłębia temat Obcości w dziełach Stanisława Lema, ze szczególnym uwzględnieniem mniej znanego opowiadania "Inwazja" oraz powieści "Solaris". Książka jest dedykowana czytelnikom zainteresowanym badaniem antropologii komunikacji w kontekście współczesnych teorii humanistycznych, takich jak "animal studies" i "posthuman studies".