Gosta Berling

Historia przeplatająca elementy nordyckich legend i bajkowego świata z etycznymi oraz moralnymi wartościami chrześcijaństwa, stworzona przez jedną z najwybitniejszych szwedzkich pisarek, która jako pierwsza kobieta zdobyła Nagrodę Nobla. Vrmlandia to malownicza kraina usytuowana pośród wodospadów, jezior, złocistych pól i gęstych lasów u stóp góry Gurlity. To miejsce, gdzie często pojawiały się diabły i czarownice. W pięknym dworze bogatej pani majorowej mieszkało dwunastu zawadiaków. Legenda mówi, że majorowa trzymała ich w gotowości na usługach diabła, a w zamian za otrzymane bogactwa obiecała co roku przesyłać mu jedną duszę. Te lekkoduchy, jak ich nazywano, oddawały się pijaństwu, zabawie i marnotrawstwu, ale w głębi duszy byli to dobrzy i szlachetni ludzie. Wśród nich wyróżniał się Gsta Berling — przystojny i dzielny, choć porzucony ksiądz. Wszyscy wiedzieli, że Gsta miał ciało twarde jak żelazo, lecz jego serce było miękkie, a widok jasnych włosów kobiecych i ich promienne oczy budziły w nim natychmiastowe uczucia miłości.