Korzystne i niekorzystne interakcje leków stosowanych w farmakoterapii bólu

Interakcje między lekami stosowanymi w terapii bólu odgrywają kluczową rolę w praktyce medycznej. Pacjenci cierpiący na bóle często przyjmują jednocześnie wiele leków, co może prowadzić do niekorzystnych interakcji, zarówno farmakokinetycznych, jak i farmakodynamicznych. Efektem takich interakcji mogą być różnorodne działania niepożądane, objawiające się w różny sposób. Dodatkowym wyzwaniem jest fakt, że leki stosowane równocześnie mogą mieć podobne skutki uboczne, co może potęgować ich niepożądane efekty.

Stan pacjenta poddawanego leczeniu przeciwbólowemu często ulega dynamicznym zmianom, co prowadzi do pojawiania się nowych objawów. Dlatego kluczowym elementem w ocenie chorego jest zdolność do rozróżniania objawów wynikających z postępu choroby i tych, które są bezpośrednim skutkiem działań niepożądanych stosowanych leków. W codziennej praktyce lekarze, przyjmując pacjentów w ambulatorium, najczęściej sięgają po nieopioidowe leki przeciwbólowe, takie jak niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), paracetamol oraz metamizol.