Kolory PRL

W okresie powojennym, mimo ponurych realiów PRL-u, polska scena artystyczna rozbłysła kolorami, oferując światu znakomite dzieła. W klimacie niedostatku rozwijały się komiksy, plakaty i animacje – formy sztuki masowej, które znalazły szczególne miejsce w sercach obywateli. Te artystyczne przejawy były jak maki wyrastające na surowym betonie codziennego życia.

Rok 1945 przyniósł kres wojny, lecz nie zatarł traum, które przywodziły na myśl zniszczone ulice Warszawy. To właśnie tam Eryk Lipiński umieścił swój pierwszy plakat antyhitlerowski "Zniszczymy faszyzm do końca", symbolicznie zamykający wojenny rozdział. Ci, którzy przetrwali zawieruchę, mimo blizn fizycznych i psychicznych, patrzyli z nadzieją w przyszłość. Niemniej, obiecany "nowy lepszy świat" szybko zamienił się w uciążliwą rzeczywistość. Dla wielu artystów warunki PRL stały się jednak płodnym gruntem do tworzenia. Właśnie wtedy narodziła się słynna na świecie polska szkoła plakatu, a polscy animatorzy zdobyli międzynarodowe uznanie.

W książce poznajemy sylwetki wybitnych twórców tamtych czasów, takich jak Henryk Tomaszewski, Waldemar Świerzy, Janusz Stanny oraz Tadeusz Trepkowski. Otwierają się przed nami drzwi Pracowni Plakatu Propagandowego oraz nowo powstającego studia animacji w Bielsku-Białej. Śledzimy losy Waleriana Borowczyka i Jana Lenicy, którzy w latach 60. uznawani byli za ikony polskiej szkoły animacji. Przez pryzmat ich pracy obserwujemy trudne początki kina animowanego i przygody związane z tą dziedziną uznawaną za "najbardziej imperialistyczną" formę sztuki. W tej przestrzeni Henryk Chmielewski i Janusz Christa okrzyknięci zostali królami komiksu. Przewija się tu plejada znanych postaci: plakacistów, animatorów i twórców komiksów.

Autorka w fascynujący sposób przybliża nam twórców tej epoki, ukazując zarówno ich dzieła, jak i wymagające okoliczności, w których musieli działać, zmagając się z ograniczeniami socjalistycznego systemu.