Jestem filozofem świata cz.2 1939-1970

Druga część biografii Romana Witolda Ingardena zatytułowana "Jestem filozofem świata" relacjonuje lata 1939-1970, ujawniając złożoność i trudność tego etapu w życiu wybitnego filozofa. W czasie II wojny światowej Ingarden i jego rodzina zmierzyli się z wyzwaniami przetrwania pod dwiema okupacjami, mieszkając we Lwowie, gdzie Ingarden brał udział w tajnym nauczaniu.

Po wojnie filozof napotkał nowe trudności związane z oporem wobec narzuconego systemu komunistycznego, który utrudniał reaktywację instytucji akademickich, tworzenie czasopism i stowarzyszeń filozoficznych, a także obronę niezależności polskiej nauki i dziedzictwa Szkoły Lwowskiej. W latach pięćdziesiątych marksistowska kampania, zainicjowana przez Adama Schaffa, miała na celu zlikwidowanie uczniów Kazimierza Twardowskiego z życia akademickiego. Szczególne naciski skierowano przeciwko Ingardenowi, co doprowadziło do jego usunięcia z nauczania i zakazu publikacji.

Ingarden, odcięty od świata akademickiego, poświęcił się pracy redakcyjnej i tłumaczeniowej w ramach Biblioteki Klasyków Filozofii. Dopiero w 1957 roku powrócił do działalności dydaktycznej. Pomimo niesprzyjających warunków, Ingarden zdołał stworzyć wiele kluczowych prac, takich jak "Spór o istnienie świata", "Studia z estetyki", "Wykłady i dyskusje z estetyki", "Z badań nad filozofią współczesną", "Wstęp do fenomenologii Husserla", "Wykłady z etyki" oraz "Książeczka o człowieku".