Jadą Haliki przez Ameryki

Książka „Jadą Haliki przez Ameryki” była prezentem gwiazdkowym, który otrzymał mój 6-cioletni syn. I muszę przyznać, że ten prezent był strzałem w dziesiątkę. Nie tylko z uwagi na fakt, iż czytanie dziecku stanowi wartość samą w sobie, ale też przez wzgląd na treść i ilustracje zawarte w książce. Ale o tym za moment.

„Jadą Haliki przez Ameryki” to dzieło skierowane do dzieci autorstwa Mirosława Wlekłego, stanowiące drugą część przygód sławnego Tony’ego Halika – polskiego podróżnika, dziennikarza i operatora filmowego, a w ogólnym ujęciu jest to trzecia książka Wlekłego o Haliku („Tu byłem. Tony Halik” wydana w 2017 roku skierowana jest do starszych odbiorców).

Pierwszą rzeczą, która urzekła w książce zarówno mojego syna, jak i mnie, były przepiękne ilustracje. Żywe i nasycone kolory, pełne dynamiki sceny oraz przyjemny dla oka sposób rysowania postaci (coś pomiędzy portretem, a delikatną karykaturą) przykuwają uwagę i zachwycają nawet najbardziej wymagających czytelników. Poza tym, nie są one „wciśnięte” w róg strony, ale nierzadko zajmują stronę, albo i dwie, dzięki czemu widać na nich mnogość szczegółów, co stanowi ich dodatkowy atut.

Druga sprawa to sposób prowadzenia tekstu. Nie da się ukryć, iż książki adresowane do dzieci, z uwagi na prostotę języka i oszczędność środków stylistycznych, którymi posługuje się autor, są czasem ciężkie w odbiorze dla dorosłego czytelnika. W tym przypadku nic takiego nie ma miejsca. Owszem, język jest prosty, ale bez zbędnej przesady, co pokazuje, iż nawet najmłodsi mogą być traktowani jak pełnoprawni czytelnicy. Ukłonem w ich stronę były podpowiedzi, jak czytać zwroty z języków obcych, które zostały użyte, np. „Buenos Dias!” (czytaj: Buenos dijas).

Na nic jednak zdałyby się najładniejsze nawet ilustracje, czy piękna stylistyka tekstu, gdyby jego treść nie trafiła w gusta odbiorców. Tak się jednak składa, że książka „Jadą Haliki przez Ameryki” również pod tym względem jest bez zarzutu. Jedyne do czego można się „przyczepić” to nieco zbyt szybkie przeskakiwanie między opisem poszczególnych krajów, ale domyślam się, iż nie można było tego uniknąć, biorąc pod uwagę, iż jest to książka dla dzieci.

Oś narracji stanowi podróż Tony’ego Halika oraz jego żony Pierret przez dwa kontynenty – Amerykę Południową i Amerykę Północną – aż do Alaski. Dokonanie tego niecodziennego wyzwania oraz udokumentowanie wszystkich przygód na taśmie filmowej miało zapewnić Tony’emu pracę w Największej Telewizji Świata. Czytelnicy towarzyszą więc w podróży Tony’emu, Pierrer oraz ich pupilowi – pieskowi Łoli. Po drodze przeżywają z nimi liczne przygody – niektóre są zabawne, niektóre zapierają dech, ale wszystko opisane jest w sposób stosowny do wieku młodych odbiorców i okraszone sporą dawką humoru. Być może nie ma tu zbyt dużo elementarnej wiedzy o świecie, ale dla współczesnych dzieciaków na pewno ciekawe będzie posłuchać o podróżowaniu w czasach, gdy nie było smartphon’ów, Internetu, GPSu, czy nawigacji.

Najważniejsze jest jednak to, iż dzieci dowiadują się o fakcie istnienia wybitnego podróżnika pochodzącego z naszego kraju. Podróżnika, który zjeździł świat i zapisał się w historii dziennikarstwa. I choć wokół postaci Halika krąży trochę kontrowersji, nie da się ukryć, iż był on osobą wybitną – zarówno w swoim fachu, jak i w życiu codziennym.

Podsumowując: książka „Jadą Haliki przez Ameryki” Mirosława Wlekłego to dzieło, które zdecydowanie mogę polecić do wspólnego czytania z dzieckiem w przedziale wiekowym 6-12 lat. Zawiera wszystko, co takowe dzieło zawierać powinno: ciekawa akcja, piękne ilustracje oraz przystępną treść. Zarówno ja, jak i mój syn zachęcamy do jego przeczytania.