Jabłko

W 2002 roku Michel Faber urzekł zarówno czytelników, jak i krytyków swoją powieścią „Szkarłatny płatek i biały”. Książka, osadzona w stylu epoki wiktoriańskiej, szybko zdobyła międzynarodową popularność i osiągnęła status bestsellera, również w Polsce, gdzie długo cieszyła się dużym zainteresowaniem. W odpowiedzi na liczne prośby fanów o kontynuację, Faber stworzył „Jabłko”, zbiór siedmiu opowiadań, które rozwijają wątki zapoczątkowane w poprzedniej powieści.

W „Szkarłatnym płatku” autor skoncentrował się na losach Sugar, czarującej prostytutki, oraz jej skomplikowanych relacjach z Williamem Rackhamem, niezdarnym dziedzicem fabryki perfum. „Jabłko” natomiast poszerza historie tych bohaterów, przedstawiając m.in. prostytutki z domu pani Castaway oraz dalsze dzieje Rackhama w jego drugim małżeństwie, jednocześnie rozwijając postać Sugar.

Opowiadania w zbiorze zachowują cechy charakterystyczne dla „Szkarłatnego płatka” – barwny język, bogactwo literackich odniesień, inteligentny humor oraz precyzyjnie odtworzone tło historyczne. Każde z opowiadań jest osobną historią, stanowi jednak również gratkę dla tych, którzy nie mieli jeszcze okazji zapoznać się z główną powieścią.