I przemówiły ludzkim głosem

Podczas spokojnych, cichych wieczorów, łuny nad horyzontem zapowiadają nadchodzący chaos. Latem 1943 roku na Wołyniu rodzi się strach. Dwie młode siostry z Pogranki odkrywają miłość do chłopaka z ukraińskiej wioski Połapy, który jest członkiem UPA. Jednakże uczucie zdaje się pokonywać każdą przeszkodę. W tym czasie docierają coraz bardziej niepokojące wieści o brutalnych atakach na polskie osady, a Polacy muszą zdecydować: zostać na miejscu czy uciekać. Co się wydarzy, jeżeli te niepokojące plotki okażą się prawdziwe? Czy będą w stanie znaleźć nić porozumienia i ocalić Pogrankę, mimo ogarniającej wszystko przemocy?

W latach 60. Ołena Taraszuk, mieszkająca w Ukraińskiej SRR, wciąż pamięta o tych tragicznych wydarzeniach. Kiedy nadchodzi XXI wiek, ostatni z uciekinierów z Wołynia i Małopolski Wschodniej wracają w strony, gdzie kiedyś tętniło życie, lecz teraz rozciągają się tam tylko opuszczone łąki. Na tle wielkich trybów historii losy poszczególnych ludzi splatają się w opowieść o miłości, zdradzie i brutalności, o pamięci i powrocie do korzeni. Marcin Pilis, autor takich książek jak „Zemsta kobiet” i „Łąki umarłych”, urzeka swoją nową powieścią, podejmującą temat skomplikowanych relacji polsko-ukraińskich. Dzięki losom jednostek, narrator nadaje tym wydarzeniom głęboki psychologiczny wymiar, przypominając o towarzyszącym im zaślepieniu, okrucieństwie, ale także o szalonej miłości, jak zauważył w swojej recenzji Marek A. Koprowski, historyk i autor wielu książek o Wołyniu.