Europejskie drogi staropolskich peregrynantów

Zbiór „Europejskie drogi staropolskich peregrynantów,” zredagowany przez Bogdana Roka i Filipa Wolańskiego, przybliża nam trzy istotne teksty źródłowe, które wzbogacają wiedzę o kulturze staropolskiej. Pierwszy z nich to „Diariusz peregrynacji Neapol Lizbona” Teofila Szemberga, opracowany przez Mariana Chachaja. Ten tekst, znany z wcześniejszej edycji Jana Czubka z 1925 roku, został poddany współczesnej adaptacji edytorskiej, w której Chachaj skutecznie wykazuje autorstwo Szemberga.

Drugi dokument to „Diariusz drogi hiszpańskiej na Kapitułę Generalną w Valladolid” autorstwa Protazego Neveraniego, przetłumaczony przez Dariusza Piwowarczyka i Tomasza Babnisa. Tekst ten udostępniono w wersji dwujęzycznej, co daje czytelnikom możliwość nie tylko lepszego zrozumienia staropolskiej perspektywy poznawania Europy Zachodniej, ale również przyjrzenia się językowi, jakim posługiwał się autor.

Ostatnim w zbiorze jest „Dziennik podróży” Franciszka Bielińskiego, powstały w latach 1787-1788 i przetłumaczony z francuskiego przez Macieja Foryckiego. Ten tekst, liczący ponad siedemdziesiąt stron, opisuje w sposób erudycyjny i fachowy podróże pisarza od Sieny do Rzymu, zawierając cenne spostrzeżenia szczególnie na temat Florencji i Korsyki. Zbiór ten stanowi nieoceniony wkład do badań nad historią i kulturą staropolską, oferując unikalny wgląd w doświadczenia ówczesnych peregrynantów.