Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy 1564-1995

Encyklopedia „Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy 1564-1995” jest kompleksowym opracowaniem, które stara się podsumować osiągnięcia zakonu jezuitów na terenie historycznej Rzeczypospolitej Obojga Narodów oraz innych regionów Europy Wschodniej. Zawiera ona dogłębne spojrzenie na działalność zakonu w okresie od 1564 do 1773 roku na terenie Rzeczypospolitej, następnie na ziemiach białoruskich od 1773 do 1820 roku, w Galicji w latach 1820-1918 i w niepodległej Polsce po 1918 roku. Encyklopedia nie obejmuje natomiast ziem litewskich po reaktywacji zakonu w XX wieku.

W tej publikacji wyjątkowo uwzględniono jezuitów spoza lokalnych prowincji, w tym generałów zakonu i niektórych świętych czczonych w Polsce, a także osoby świeckie, takie jak władców Rzeczypospolitej i Białorusi, w celu zrozumienia ich relacji z zakonem. Autorzy świadomie nie użyli określenia „Jezuici polscy” w tytule, podkreślając międzynarodowy charakter zakonu na ziemiach Polski i Litwy, co ma szczególne znaczenie zwłaszcza w kontekście wkładu jezuitów litewskich.

Encyklopedia obejmuje 7592 hasła, które uwzględniają zarówno jezuitów, którzy pozostali w zakonie do końca życia, jak i tych, którzy go opuścili, ale odegrali kluczowe role w różnych dziedzinach życia społecznego. Dzieło to jest skierowane przede wszystkim do naukowców, którzy interesują się historią zakonu, jego działalnością oraz szczegółowymi aspektami dotyczącymi Towarzystwa Jezusowego, stanowiąc przy tym przyjazne w użyciu źródło wiedzy na jego temat.