Dzieciństwo w pasiakach

Bogdan Bartnikowski w swojej przejmującej relacji opowiada o koszmarze Auschwitz z perspektywy dziecka, co czyni jego historię wyjątkowo poruszającą. Jako dwunastolatek, 11 sierpnia 1944 roku, trafił wraz z matką na rampę KL Auschwitz-Birkenau. Wspomnienia Bartnikowskiego stanowią jedno z najważniejszych świadectw dziecięcej wrażliwości w obliczu obozowej brutalności, w tym nowo wydany tekst "Chór w Birkenau".

Urodzony w 1932 roku w Warszawie, Bartnikowski doświadczył okupacji jako młody chłopiec. Podczas Powstania Warszawskiego, gdy dzielnica Ochota została zajęta przez oddziały RONA, Bartnikowski z matką został wywieziony do obozu przejściowego w Pruszkowie. Stamtąd, 12 sierpnia 1944 roku, trafili do KL Auschwitz-Birkenau, gdzie został zarejestrowany jako więzień numer 192731. W obozie przebywał najpierw w bloku dziecięcym, później w sektorze B11a, gdzie więziono chłopców z Warszawy.

Z początkiem 1945 roku został ewakuowany do Berlina-Blankenburga, gdzie pracował przymusowo aż do wyzwolenia 22 kwietnia 1945 roku. Po powrocie do Warszawy, kontynuował przerwaną przez wojnę edukację w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego. Strata ojca w czasie powstania była dla niego ogromnym ciosem.

Po wojnie Bartnikowski poświęcił się pracy dziennikarskiej i literackiej, opisując losy polskich dzieci podczas okupacji w książkach takich jak "Dzieciństwo w pasiakach" oraz powieściach "Daleka droga" czy "Dni długie jak lata". Choć jest już na emeryturze, nadal angażuje się społecznie, działając w Związku Literatów Polskich i Związku Powstańców Warszawskich. Jego wkład w dokumentowanie historii oraz działalność społeczna zostały uhonorowane wieloma odznaczeniami, w tym Krzyżem Oświęcimskim i Orderem Odrodzenia Polski.