Domy na piasku. Polacy w Iranie (1942-1945)

4 kwietnia 1942 roku stał się przełomowym dniem dla Polaków, którzy po wyczerpującej podróży z Syberii dotarli do irańskiego Pahlawi. Stający przed nimi widok piaszczystej plaży symbolizował obietnicę nowego startu, a setki białych namiotów, które rozstawiono na tej ziemi, miały stać się tymczasowym domem dla dziesiątek tysięcy ludzi. Dla niektórych samo zejście na tą perską ziemię było momentem na tyle doniosłym, że spontanicznie całowali ją z wdzięcznością. Ci, którzy przetrwali tę niezwykłą podróż, pełni byli nadziei na normalność i możliwość powrotu do ojczyzny oraz spotkania z bliskimi. Ich przybycie do Iranu dawało im wiarę w przyszłość i zmianę dotychczasowego trudnego losu. Katarzyna Rodacka, zainspirowana historią swojej rodziny, skrupulatnie odtwarza losy tych polskich uchodźców w Iranie. Przeszukując archiwa i zbierając wspomnienia tych, którzy jako dzieci przeszli przez traumatyczną drogę do wolności, tworzy książkę "Domy na piasku". Jest to nie tylko opowieść o mniej znanych aspektach II wojny światowej, ale też poruszające świadectwo uniwersalnych doświadczeń uchodźców. Rodacka, urodzona w 1988 roku, ukończyła iranistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jako dziennikarka publikowała w takich tytułach jak "Przekrój", "Znak", "Nowa Europa Wschodnia" i "Tygodnik Powszechny". Wyróżniona Stypendium im. Leopolda Ungera, "Domy na piasku" to jej literacki debiut. Mieszka w Krakowie.