Do nieznajomej dziewczyny i inne teksty. Opowiadania z lat 1923-1932

Wszystkie zagadnienia przedstawiał z naukową dokładnością, emanując jednocześnie dużą dozą sceptycyzmu oraz melancholijnej ironii. Te cechy, współgrając z satyrycznym spojrzeniem na starą, c.k. Austrię, będącą dla autora wyraźnym przykładem globalnego kryzysu współczesności, wpłynęły nie tylko na treść, ale także na formalny i stylistyczny aspekt dzieła "Człowiek". Musil jawił się jako nietypowy moralista, przekradający granice standardowych norm i pojęć, pozostając typowym outsiderem. Obserwując różne zjawiska z perspektywy niestrudzonego, pytającego artysty-myśliciela, podążał własnymi ścieżkami również w sprawach politycznych. Był nieustępliwy, kwestionując wszelkie doktryny i poglądy, pozostał niezależny, aby w końcu stanąć twarzą w twarz z czasami pogardy, nie akceptując niczego w pełni, ale i zupełnie niczego nie odrzucając. - Egon Naganowski, "Sam przeciw wszystkim," Przegląd Zachodni, 4/1969.