Czas szarej tęczy

Czy jesteś w stanie dostrzec wszystkie barwy otaczającego świata?

Jest rok siedemdziesiąty ubiegłego wieku. Krzysztof, po ukończeniu technikum fotograficznego i zakończeniu służby wojskowej, powraca do rodzinnego miasta, by rozpocząć dorosłe życie. Tam spotyka Krystynę, dawną miłość, która jest aktorką w lokalnym teatrze. Choć Krystyna ma już męża i małą córeczkę, między nią a Krzysztofem nawiązuje się przyjaźń. Krzysztof przyjmuje ich zaproszenie do wspólnego mieszkania, co pozwala mu dostrzec nowe odcienie świata — odkryć różnorodnośc miłości, kwestie wiary i braku wiary. Jego kariera nabiera szybko tempa, gdy zdobywa posadę fotoreportera w gazecie, gdzie pracuje również Bogdan, jego przyjaciel z dzieciństwa. Jednak w rzeczywistości PRL-u sytuacje nigdy nie są proste, a dawni sprzymierzeńcy mogą niespodziewanie stać się groźnymi przeciwnikami. Bohaterowie wkrótce będą zmuszeni do podejmowania najtrudniejszych decyzji w swoim życiu.

Poznając ludzi, spotkałam takich, którzy jak słońce emanują energią, ale kiedy ich „paliwo” się kończy, gasną wraz ze swymi ideałami. Zdarzali się i tacy, co pochłaniali wszystko niczym czarne dziury. Byli też ci przypominający kolorowe bańki mydlane, lekkie, pełne tęczy, a w rzeczywistości puste wewnątrz. Są osoby trwające w bezruchu, oraz takie, które biegną bezmyślnie przed siebie. Moim zdaniem najbardziej niezwykli są ci, którzy potrafią się transformować. Kiedy przechodzą tę metamorfozę, pozostają jak wielobarwne motyle, które nigdy nie przeminą, ponieważ ich przemiana trwale istnieje w kosmosie wspólnego życia ludzi.