Chrześcijanie przeciwko krucjatom. XII–XIII wiek

Lud zgromadzony na synodzie w Clermont w 1095 roku miał odpowiedzieć okrzykiem „Bóg tak chce!” na apel papieża o zorganizowanie krucjaty. Czy rzeczywiście chrześcijańska wspólnota jednogłośnie poparła ideę militarnej pielgrzymki mającej na celu odzyskanie Grobu Świętego? Wbrew powszechnym przekonaniom, chrześcijanie mieli różnorodne poglądy na temat wypraw krzyżowych. Ta książka przedstawia zjawisko krucjat z perspektywy przeciwników – od średniowiecznych władców, przez teologów i uczonych, po duchowieństwo, kronikarzy i nawet artystów takich jak trubadurzy i truwerzy. Martin Aurell oddaje głos tym, którzy kwestionowali celowość takich wypraw, krytykowali decyzje przywódców świeckich i działania Kościoła, a także wytykali wady samych krzyżowców. Krytykowano ich za nieuzasadnione stosowanie przemocy, okrucieństwo, brak pobożności, chciwość oraz zdradzenie pierwotnych ideałów. Mimo że przeciwnicy ruchu krucjatowego stanowili mniejszość, ich opinie dają pełniejszy obraz podejścia średniowiecznych ludzi, zwłaszcza chrześcijan, do zbrojnych wypraw do Ziemi Świętej.