Chirurg

<p>Boston. Niewiarygodnie upalne lato daje się mieszkańcom we znaki. Ale to nie wszystko, co rozpala społeczeństwo - pewien brutalny morderca sprawia, że miasto nie może spać bezpiecznie. Jego ofiarami są młode kobiety. Morderca zaskakuje ich w mieszkaniach i przywiązuje do łóżek. Następnie atakuje kobiety z chirurgiczną precyzją i usuwa ich macice, gdy są w pełni świadome.</p><p>Śledztwo prowadzi inspektor Jane Rizzoli i jej kolega, detektyw Thomas Moore. W dusznym upale wyruszają na poszukiwanie "chirurga", jak mordercę nazywa lokalna prasa ze względu na jego metody. Zbrodnie przypominają seryjne morderstwa, które miały miejsce trzy lata temu. Ówczesny sprawca jest jednak wykluczony jako podejrzany, ponieważ został obezwładniony i zastrzelony przez swoją ostatnią ofiarę - Catherine Cordell. Kobieta przeniosła się następnie do Bostonu, by zostawić za sobą przeszłość.</p><p>Tam jednak ponownie zostaje skonfrontowana ze swoją traumą, bo metody obu morderców są takie same w najdrobniejszych szczegółach. W ten sposób Cordell trafia w sam środek śledztwa Rizzoli i Moore'a. Początkowo jednak nie jest szczególnie otwarta na współpracę, gdyż pewne bramy do wspomnień chce pozostawić zamknięte, a to z pewnością by je otworzyło. Jednak po kolejnych morderstwach wszystko wskazuje na to, że i tym razem dr Cordell jest w centrum zainteresowania mordercy, więc w końcu postanawia pomóc policji, choć będzie to dla niej trudne.</p><p>Sprawa jest niezwykle emocjonująca i trzymająca w napięciu od pierwszej strony i sprawia, że prawie nie chce się odłożyć książki. Powieść ma niesamowite tempo, wydarzenia nawarstwiają się na siebie dosłownie, atmosfera gęstnieje, a Gerritsen podejmuje grę z czytelnika na temat tożsamości sprawcy. Wszystko wskazuje na to, że dawny seryjny morderca znów dopuszcza się przestępstw, ale bez wątpienia jest martwy. Mimo to jako czytelnik jakoś ciągle miałam wrażenie, że to nie może być prawdą, bo wydaje się, że nie ma innego sposobu na wyjaśnienie, jak "nowy chirurg" mógł uzyskać dokładne informacje, jak działał jego poprzednik.</p><p>W związku z tym dochodzenia początkowo nie prowadzą do niczego, a raczej stanowią wykluczenie kolejnych dowodów na temat tego, że nie jest to “zamordowany” przestępca. Dodatkowo inspektor Jane Rizzoli walczy o utrzymanie swojej reputacji wśród kolegów i przełożonych. Jako kobieta nie ma łatwo w policji. Z drugiej strony nie ułatwia też pracy swoim współpracownikom, gdyż niechętnie przyjmuje pomoc i ma niewielkie zaufanie do kolegów. Jej nowy partner, detektyw Thomas Moore, wydaje się być jednak inny niż jej koledzy i okazuje się, że dobrze ze sobą współpracują jako zespół.</p><p>“Chirurg” nie jest jednak powieścią dla osób o słabym sercu. Z jednej strony jest po prostu piekielnie emocjonująca, ale z drugiej strony jest też miejscami niezwykle krwawa. Tess Gerritsen bez skrępowania opisuje czyny mordercy. Wszystko opisywane jest obrazowo i sugestywnie - na tyle, że kilka razy miałam ochotę zwymiotować.</p><p>Z drugiej strony, autor błyszczy również obszerną wiedzą z zakresu chirurgii. Nie jest to właściwie zaskakujące, gdy wie się, że Gerritsen zanim została autorką, pracowała jako internistka. Dzięki temu jej opisy wydają się bardzo wiarygodne, ale nie stroni też od używania wielu technicznych terminów. Fragmenty te mogą być nieco trudne do zrozumienia dla osób niezaznajomionych z medycyną, ale zawsze są rozsądnej i znośnej długości.</p><p>"Chirurg" to absolutnie jedna z najbardziej ekscytujących książek, jakie czytałam w ostatnich latach. Trzymająca w napięciu i fascynująca sprawa kryminalna, wiarygodni i sympatyczni bohaterowie, zaskakujące zwroty akcji, mała szczypta romansu i spójne, satysfakcjonujące zakończenie złożyły się na książkę, która totalnie mną zawładnęła. Po thrillerze niemal nie można spodziewać się więcej. Gerritsen właściwie wszystko robi dobrze i na pewno sięgnę po kolejne powieści z tego cyklu.</p>

<p>Miałam dość duże oczekiwania wobec “Chirurga” Tess Gerritsen, gdyż opis brzmiał naprawdę ekscytująco, a jednocześnie słyszałam coś o tym, że jest ona nieco podobna do książek Chrisa Cartera, co bez wątpienia tylko podniosło moje oczekiwania jeszcze wyżej. Ale mimo, że moje oczekiwania były niebotycznie wysokie, zostały spełnione w dość dużym stopniu.</p><p>Historia wydawała się bardzo zrealizowana i podobało mi się, jak w miarę postępu fabuły dowiadywałam się coraz więcej o tym, co tak naprawdę wydarzyło się dwa lata temu, gdy Catherine została zaatakowana. Zwłaszcza, że dowiadujemy się w tym samym momencie, w którym Catherine sama się dowiaduje - jej wspomnienia z tej nocy są bardzo mgliste, dlatego nie jest do końca pewna, co tak naprawdę się stało. Poza tym historia była naprawdę emocjonująca i cały czas balansowała na granicy przewidywalności i oryginalności. Na pewno było kilka punktów w historii, w których byłam bardzo zaskoczona fabułą, ale jednocześnie było kilka takich, w których domyślałam się, co będzie dalej. Ale i tak byłam zaskoczona kolejnymi twistami fabularnymi. A to zakończenie… No nie powiem, na pewno nie czułam się nim rozczarowana.</p><p>W książce jest sporo medycznego żargonu i szczegółowych opisów, co mi się całkiem podobało, bo pasowały do tego pełnego napięcia thrillera znakomicie. Jednakże, momentami sama nie ogarniałam do końca, co się dzieje, bo Tess Gerritsen zdecydowanie przesadza z medycznymi terminami. Chciałam być w 100% pewna tego, co się faktycznie dzieje, a to było trochę trudne, gdy było coś, czego nie do końca rozumiałam.&nbsp;</p><p>Książka jest opowiedziana z punktów widzenia kilku różnych postaci, co w niektórych momentach było dla mnie nieco mylące i irytujące, ponieważ nie zawsze wydawało mi się, że nastąpiło wyraźne przesunięcie do kogoś innego perspektywy. Poza tym jestem pewna, że historia wydawałaby mi się lepsza, gdyby jednak wszystko było opowiedziane z perspektywy jednego bohatera. To powiedziawszy, całkiem polubiłam bohaterów książki, którzy wydali mi się bardzo realni. Jednak postawa Rizzoli momentami trochę mnie irytowała. To dobrze, że chce pokazać, że jest tak samo dobra jak mężczyźni, tylko niestety jej metody były momentami głupie i całkowicie nieodpowiedzialne.</p><p>Styl pisania autorki, poza nieco zbyt technicznymi terminami medycznymi, był naprawdę dobry i moim zdaniem idealnie pasował do fabuły. Przez większą część powieść rozwijała się naprawdę dobrze i autorka skupiła się przede wszystkim na dobrym opowiedzeniu kryminalnej historii, co według mnie jest najważniejsze, gdy czytam takie ksiązki.</p><p>Podsumowując, pomimo drobnych wad, które dostrzegłam w tej książce, “Chirurg” Tess Gerritsen to powieść naprawdę godna polecenia - szczególnie jeśli lubicie thrillery z dużą ilością napięcia i szybkim tempem. Z pewnością przeczytam również kolejne książki z serii “Rizzoli/Isles”!</p>