Byle dalej. Autobiografia mówiona i materiały

Andrzej Wirth w swojej najnowszej książce „Byle dalej. Autobiografia mówiona i materiały” przedstawia bogactwo swoich życiowych i artystycznych doświadczeń. Jako założyciel Instytutu Teatrologii Stosowanej w Giessen, opowiada o swojej drodze życiowej poprzez rozmowę z Thomasem Irmerem. Wyjątkowym dopełnieniem autobiografii jest wybór 16 esejów i artykułów o twórcach takich jak Brecht i Pollesch, w większości będących polskimi pierwodrukami.

Andrzej Tadeusz Wirth, urodzony 10 kwietnia 1927 roku we Włodawie, mieście leżącym dziś na granicy polsko-białoruskiej, miał niezwykłą zdolność do bycia w centrum rozwoju nowoczesnych form teatralnych. Mieszkał w Warszawie, Nowym Jorku, Londynie, Giessen, Berlinie i Wenecji, obserwując kluczowe momenty teatralnej historii: od Berliner Ensemble z czasów Brechta, przez początki kariery Grotowskiego, po satyryczne wystąpienia Petera Handkego i rozpoczęcie kariery Roberta Wilsona w Nowym Jorku.

W 1982 roku Wirth założył w Giessen Instytut Teatrologii Stosowanej, koncentrując się na teatrze postdramatycznym. Jego podejście do teatru było mocno zakorzenione w prakseologii, którą poznawał pod koniec lat czterdziestych w Łodzi u logika Tadeusza Kotarbińskiego. Wirth eksplorował ideę Brechtowskich Lehrstücke, wystawiając „Decyzję” w Nowym Jorku w 1973 roku i pracując nad „Fatzera” w 1976 roku, doprowadzając do uwolnienia tekstu od restrykcji wschodnioniemieckich spadkobierców.

Autobiografia „Byle dalej” jest nie tylko osobistą opowieścią o życiu Andrzeja Wirtha, ale również swoistym kursem przyspieszonym Instytutu Teatrologii Stosowanej, oferującym wgląd w jego niezapomniane prakseologiczne arcydzieło.