Biskup polski na Siczy kozackiej

Tereny Ukrainy były kiedyś uwieczniane przez Henryka Sienkiewicza w słynnej Trylogii. Miejsca takie jak Zaporoże i Charków jawią się dla nas, Polaków, jako dalekie Kresy, często mniej znane niż Lwów czy Kijów. Współczesny konflikt zbrojny przypomniał o ich często niełatwej przeszłości – w Charkowie znajduje się tzw. III Cmentarz Katyński, gdzie spoczywa 4000 polskich oficerów, wśród których było 8 generałów i 5 kapelanów różnych wyznań. Dla niektórych Charków kojarzy się z Józefem Piłsudskim, który studiował medycynę na tamtejszym uniwersytecie przez jeden rok.

W czasach ZSRR te ziemie doświadczyły intensywnej sowietyzacji i ateizacji, co przyczyniło się do duchowego spustoszenia. Kościół katolicki działał w ukryciu, ale, jak wspomina biskup Marian Buczek, zwykli ludzie zachowali wiarę w sercach, przekazując ją kolejnym pokoleniom. Polscy duchowni, o których opowiada biskup Buczek, włożyli ogromny wysiłek w niesienie pomocy duchowej i materialnej nielicznym wiernym, co zaowocowało odrodzeniem się Kościoła rzymskokatolickiego w ostatnich latach. Nie tylko odnowiono zaniedbane świątynie, ale również duchowo wsparli tamtejsze wspólnoty.

Biskup Marian Buczek, po przejściu na emeryturę, również odegrał istotną rolę w ewangelizacji Zaporoża, a misja Kościoła w obliczu trwającej tam wojny nabiera szczególnej wagi. Książka zawiera wiele osobistych fotografii z archiwum biskupa Buczka, ukazujących Charków i jego mieszkańców. Niestety, wiele z ich losów oraz inicjatyw polskiego biskupa na Siczy kozackiej pozostaje nieznanych.