Wojciech Świdziniewski - sylwetka autora

Opisywał siebie jako Śledzik, birbant, hulaka i utracjusz. Fascynował się wczesnym średniowieczem, szczególnie okresem wikingów, i z zapałem uczestniczył w ruchu odtwórstwa historycznego, działając w drużynach takich jak „Srebro Peruna” oraz „Winland”. Był również zagorzałym miłośnikiem swojego rodzinnego miasta, Białegostoku. W ciągu swojego życia podejmował się różnych zawodów - zaczynał jako pracownik zakładu pogrzebowego, a kończył jako tzw. baron szmateksowy. Swoją twórczą drogę rozpoczął w „Nowej Fantastyce” z opowiadaniem „Konsekrowany” (numer 2/197, 1999). Zyskał nominację do Nagrody im. Janusza Zajdla w 2001 roku za opowiadanie „Murarze”, opublikowane w „Science Fiction”. Inne jego dzieło, „Kłopoty w Hamdirholm” z numeru 7/28 „Science Fiction” z 2003 roku, zostało nominowane do Nagrody Nautilusa. Był również współtwórcą białostockich fanzinów „Widok z Wysokiego Zamku” i „NaCzelni” oraz przez wiele lat pełnił rolę redaktora literackiego periodyku „Fahrenheit”. Niestety, zmarł miesiąc przed premierą swojej pierwszej powieści „Kłopoty w Hamdirholm”, która wyróżniała się skrzącym humorem i ironią.