Tadeusz Markowski - sylwetka autora

Polski autor literatury science fiction oraz tłumacz zdobywał wykształcenie najpierw na Politechnice Warszawskiej, a później zgłębiając cybernetykę w Szkole Głównej Planowania i Statystyki. Publikował swoje teksty w studenckim czasopiśmie „Politechnik” i współpracował z „Przeglądem Technicznym”. Między 1982 a 1984 rokiem pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego czasopisma „Fantastyka”, a od 1984 roku związany był z redakcją Fantastyki Naukowej działającą w ramach Krajowej Agencji Wydawniczej. Był też aktywnym członkiem międzynarodowego fandomu literatury fantastycznej, w tym organizacji World SF.

Jego debiut literacki przypadł na rok 1977, kiedy to na łamach „Politechniki” ukazało się jego opowiadanie „Test”. Kilka jego tekstów znalazło się również w antologii „Spotkanie w przestworzach”. Jego pierwsza książka, zbiór opowiadań „Tak bardzo chciał być człowiekiem”, wydana została w 1982 roku. Dwa lata później, w 1984 roku, opublikował swoją pierwszą powieść „Umrzeć, by nie zginąć”, opowiadającą o losach genetycznie „poprawionych” ludzi-astronautów. W 1988 roku ukazał się prequel tej powieści pod tytułem „Mutanci”, wydany przez wydawnictwo „Orbita”, a rok później wydano ponownie „Umrzeć, by nie zginąć”. Trzecia książka z tej serii, „Dzieci Hildora”, stworzona we współpracy z Markiem Żelkowskim, ujrzała światło dzienne w 2020 roku.

Dzieła tego twórcy wpisują się głównie w nurt fantastyki socjologicznej. Ponadto zajmował się tłumaczeniem, między innymi komiksów z serii „Thorgal” oraz książki „Formy chaosu” autorstwa Colina Kappa. Jego opowiadanie „Tak bardzo chciał być człowiekiem...” zostało przetłumaczone na francuski, rumuński oraz niemiecki, natomiast powieść „Umrzeć, by nie zginąć” jest dostępna w języku rosyjskim.