Michel de Montaigne - sylwetka autora

Michel Eyquem de Montaigne, znany jako francuski pisarz i filozof-humanista, odegrał kluczową rolę w rozwoju renesansowego eseju dzięki swojemu dziełu "Essais". Urodził się w 1533 roku na zamku Montaigne, który jego pradziadek nabył, zmieniając nazwisko rodziny z Eyguem na Montaigne. Ojciec Michela, Piotr Eyguem, prowadził styl życia odpowiadający szlachcicowi, spędzając wiele czasu we Włoszech z królem Franciszkiem I, co wzbudziło w nim zainteresowanie nowymi prądami umysłowymi.

Wychowanie Montaigne'a było nietypowe — jako rodziców chrzestnych wybrano mu ubogich ludzi, a w dzieciństwie był otoczony wyłącznie mówcami po łacinie, dzięki czemu język ten stał się dla niego podstawowy. Edykacja rozpoczęta w wiejskich warunkach kontynuowana była w kolegium w Bordeaux, które w tamtych czasach uchodziło za najlepsze we Francji. Montaigne, zwolniony z niektórych reguł, nauczył się w nim przede wszystkim klasycznych języków i antycznej literatury, nie mając styczności z literaturą rycerską swojego czasu.

Po zakończeniu nauki w Bordeaux Montaigne kontynuował studia w Paryżu, gdzie miał okazję uczyć się u renomowanego filologa klasycznego Hadriana Turnèbe, co miało długotrwały wpływ na jego twórczość. Pobyt w Paryżu był także okresem nawiązywania licznych kontaktów towarzyskich i politycznych, co pomogło mu w późniejszej karierze. Po powrocie do rodzinnego Bordeaux Montaigne zaangażował się w życie publiczne, piastując rozmaite urzędy, jednak z ambiwalencją podchodząc do surowości związanej z sądownictwem.

Jego przyjaźń z poetą Szczepanem La Boétie, choć przerwana nagłą śmiercią tego ostatniego, była znacząca i znalazła odzwierciedlenie w jego esejach. Montaigne ostatecznie osiadł w rodzinnym majątku, rezygnując z urzędów publicznych i poświęcając się pracy pisarskiej. Zorganizował swoje miejsce pracy w wieży zamku, która mieściła jego obszerną bibliotekę i inspirujące inskrypcje łacińskie i greckie.

Lata 70. XVI wieku wypełniły we Francji wojny religijne, w trakcie których Montaigne podejmował się mediacji. W 1580 roku opublikował pierwsze wydanie "Prób" i odbył podróż po Europie w celach edukacyjnych i zdrowotnych, gdzie poznał zarówno zabytki starożytności, jak i lekarstwa na swoją dolegliwość—kamice nerkową.

Jako burmistrz Bordeaux Montaigne zdołał utrzymać miasto w lojalności względem króla podczas konfliktów wewnętrznych. Zakończywszy pełnienie urzędu, kontynuował prace nad kolejnymi tomami "Prób", które pisał w czasie swych podróży i politycznych zawirowań kraju. Pod koniec życia nawiązał przyjacielskie relacje z Marią de Gournay, która stała się edytorem jego pośmiertnego wydania dzieła. Michel de Montaigne zmarł w 1592 roku, pozostawiając trwały ślad w literaturze i filozofii europejskiej.