Matsuo Bashō - sylwetka autora

Matsuo Bashō, noszący pierwotnie imię Matsuo Kinsaku, jest jednym z najsłynniejszych japońskich poetów, pochodzącym z okolic miasta Ueno. Urodził się w rodzinie samurajskiej, więc w młodości również obrał tę ścieżkę. Jednak po śmierci swojego pana zdecydował się porzucić życie samuraja i oddał się pasjom literackim oraz kaligrafii. Bashō specjalizował się w tworzeniu wierszy haiku i renku, a jego wyjątkowy talent sprawił, że zyskał miano najwybitniejszego poety epoki Edo. Niestety, życie Bashō było stosunkowo krótkie – zmarł w wieku 50 lat.

W 2007 roku Wydawnictwo Neriton opublikowało dzieło Agnieszki Żuławskiej-Umedy zatytułowane "Poetyka szkoły Matsuo Bashō (lata 1684-1694)", które przybliża czytelnikom jego twórczość. Wkrótce potem, w 2008 roku, pod szyldem Wydawnictwa Miniatura, ukazał się zbiór "140 haiku", zawierający wybrane wiersze Bashō.

Jego najbardziej znane utwory to między innymi: "Kai Oi" z 1672 roku, "Tōsei Montei Dokugin Nijū Kasen" z 1680, oraz "Oi no kobumi" z 1688, które zostało wydane w Polsce jako "Z podróżnej sakwy" przez Wydawnictwo Sen w 1994. Bashō jest również autorem słynnego "Oku no Hosomichi" z 1694 roku, którego fragmenty przetłumaczono na polski i opublikowano w piśmie "Literatura na Świecie" w numerze 1-2-3 z roku 2002.