Edmund Zdanowski - sylwetka autora

Edmund Zdanowski przyszedł na świat 21 marca 1943 roku w Przasnyszu, zaledwie trzy miesiące po tym, jak jego ojciec zginął podczas egzekucji dowództwa ZWZ-AK. Matka Edmunda była więźniarką trzech obozów koncentracyjnych: Majdanka, Ravensbrück i Buchenwaldu. Już w szkole średniej dał się poznać jako przeciwnik systemu, zakładając tajną organizację antykomunistyczną, co przysporzyło mu wielu problemów z ówczesnymi władzami. Pomimo tych trudności, w roku 1960 zdał maturę i kontynuował naukę na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, a następnie w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu.

Zdanowski zasłynął jako dyrygent młodzieżowych chórów i zespołów wokalnych, a jego zespół "Poziomki" zdobył pierwsze miejsce na III Ogólnopolskim Festiwalu Pieśni Partyzanckiej w 1972 roku. Jest także autorem i kompozytorem kilkunastu pieśni. Poza działalnością muzyczną pełnił ważną rolę jako nauczyciel i opozycjonista, a po 1989 roku zaangażował się w prace Stowarzyszenia Rodzin Katolickich. W 1997 roku objął stanowisko szefa Biura Poselskiego III kadencji Sejmu RP.

Swoją przygodę z dziennikarstwem Edmund Zdanowski rozpoczął w listopadzie 1958 roku, publikując w prasie harcerskiej "Zuchowe Wieści", a z czasem współpracował z wieloma mazowieckimi tytułami. Jego dorobek obejmuje ponad sześćset artykułów publikowanych w prasie lokalnej i ogólnopolskiej, takich jak "Głos", "Źródło", "Gazeta Poznańska" i "Kurier Gnieźnieński". Angażował się również jako komentator polityczny na stronach internetowych, w tym na portalu "https://******.**". Do momentu zamknięcia tytułu był stałym felietonistą oraz autorem części historycznej "Wiadomości Gnieźnieńskich".