Alfred Wallace - sylwetka autora

Alfred Russel Wallace rozpoczął swoje badania, gromadząc próbki flory i fauny w Ameryce Południowej, szczególnie wokół Rio Negro i Amazonii w latach 1848-1850, a także w Azji Południowo-Wschodniej, w tym w Malezji i Indonezji, w okresie 1854-1862. Jego prace koncentrowały się na teorii doboru naturalnego, co pozwoliło mu sformułować teorię ewolucji niezależnie od Karola Darwina, którą opublikował w 1858 roku. Wallace skupiał swoje badania głównie na zoogeografii.

Jest autorem wielu znaczących publikacji, w tym „Podróże do Amazonii oraz Rio Negro” (wydane w 1853 roku, z czwartym wydaniem w 1900 roku), „Archipelag Malajski” (wydanie z 1869 roku, z dziesiątym wydaniem w 1891 roku), oraz dwutomowego dzieła „Geograficzne rozmieszczenie zwierząt” z 1886 roku. Uważany jest za współtwórcę teorii doboru naturalnego i biogeografii. Jednym z jego istotnych odkryć była obserwacja różnic w charakterze i składzie gatunków pochodzących z przeciwnych stron linii, która przebiega między Azją a Oceanią. Ta istotna granica, znana dziś jako linia Wallace'a, została zidentyfikowana podczas jego podróży po Indiach Wschodnich w XIX wieku.

Wallace był również zwolennikiem spirytyzmu. W obronie tej filozofii napisał książkę „O cudach i nowoczesnym spirytyzmie”, w której zachęcał innych naukowców do badania zjawisk związanych z mediumizmem. Więcej informacji na jego temat można znaleźć na stronie https://******.**