Architektura średniowieczna Pomorza Zachodniego

Niniejsza książka podejmuje próbę kompleksowego przedstawienia średniowiecznej architektury Pomorza Zachodniego, koncentrując się na jej głównych cechach i wyzwaniach. Region ten fascynuje różnorodnością dzieł architektonicznych z epoki średniowiecza, choć do tej pory brakowało całościowego opracowania na ten temat. Publikacja obejmuje architekturę od wczesnych XII-XIII wieku aż do początków XVI wieku, ukazując Pomorze Zachodnie jako unikalny region artystyczny, będący jednocześnie częścią szerokiego obszaru nadbałtyckiego.

Krajobraz kulturowy tego obszaru, w dużej mierze zachowany do dziś, charakteryzuje się regularnie zaplanowanymi miasteczkami, na ogół niedużymi, z centralnie zlokalizowanymi kościołami, otoczonymi przez pola, lasy i jeziora. W publikacji szczegółowo omówiono kontekst historyczny i topograficzny, kwestie techniczne i materiałowe, rozwój form przestrzennych oraz zmiany stylowe. Architektura tego regionu jest odbiciem przemian społecznych - od późnej chrystianizacji, poprzez dynamiczny rozwój w XIII wieku, konsolidację w wieku XIV, rozkwit na przełomie XIV i XV wieku, po zmierzch na początku XVI wieku.

Szczególny nacisk położono na analizę i interpretację najważniejszych dzieł, które wyznaczały kierunki rozwoju lub były najbardziej reprezentatywne dla epoki. Wśród setek budowli znajdują się prawdziwe arcydzieła, na czele z katedrą w Kamieniu Pomorskim, opactwem w Kołbaczu oraz kościołami farnymi Stargardu i Szczecina. Ich znaczenie wykracza poza regionalne granice i wpisuje się w europejskie dziedzictwo architektoniczne.