1942, 1943, 1944

Krzysztof Kamil Baczyński to jeden z wybitnych polskich poetów, którego inspirująca twórczość obejmuje lata 1942-44. Jego kariera literacka rozpoczęła się już w czasach uczniowskich w gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie ukończył naukę w 1939 roku. Zaangażowany w działalność młodzieżowych grup lewicowych, takich jak półlegalna organizacja Spartakus, Baczyński w czasie niemieckiej okupacji przeszedł na stronę ugrupowań socjalistycznych. Współpracował z wydawcami podziemnych czasopism, „Płomienie” i „Droga”.

Od 1943 roku Baczyński brał udział w tajnych zajęciach z polonistyki, a także wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, które później przekształciły się w batalion AK Zośka. Ukończył również konspiracyjną szkołę podchorążych rezerwy. Poeta zginął podczas powstania warszawskiego, walcząc przy Placu Teatralnym w okolicach Pałacu Blanka. Za swoje zasługi w 2018 roku został pośmiertnie uhonorowany Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Zbiór 53 jego wierszy z tamtych trudnych lat stanowi niezwykle ważny świadectwo jego życia i talentu.