zemla vulgaris

Katarzyna Szweda w swojej drugiej publikacji poetyckiej zabiera nas na intensywną wyprawę po zakątkach Galicji, szczególnie terenach dawnej Łemkowszczyzny. Badamy te obszary oczami miejscowych „kowbojów” oraz kobiet pragnących stworzyć własne historie w konwencji easternu. Panujące tu wiatry przynoszą z zachodu elementy nowoczesności, które spotykają się z lokalną tradycją, generując nieunikniony chaos. W tym właśnie chaosie Szweda znajduje muzykę, która wprowadza porządek: „a kiedy przyszedł do nas z zachodu wschód/ zaczęliśmy śpiewać polskie piosenki country”. Takie ironiczne połączenie obcych wzorców kulturowych z lokalnymi realiami pozwala uzyskać nową, odświeżoną perspektywę na temat tej krainy. Poetka mistrzowsko redefiniuje znane obrazy, dając im dodatkowo ożywczy sens.