Zapomnij, że istniałem

Rafał Snarski, zaniepokojony spóźnieniem żony Weroniki, dzwoni do niej, jednak zamiast jej głosu słyszy tylko przerażające trzaski, krzyki i wycie syren. Kilka godzin później, policjanci informują go o tragicznej śmierci Weroniki i ich syna Kacperka. Zrezygnowany zajął się przygotowaniami do pogrzebu, konfliktując się przy okazji z księdzem, po czym postanowił opuścić miasto.

Po latach, Rafał, osiadły w małej wiosce, żyje w izolacji i osamotnieniu, z dala od spraw świata. Pierwsze spotkanie z Luizą, sołtyską wsi, nie zwiastuje niczego dobrego i oboje nie widzą potrzeby, by kontynuować znajomość. Jednak Luiza, ze względu na swoją funkcję, nie może unikać Rafała. Z czasem między nimi tworzy się nić porozumienia, a Luiza oferuje, że nauczy go hodować pszczoły. Spędzając razem więcej czasu, zaczynają się do siebie zbliżać, co niepokoi narzeczonego Luizy, Damiana. Postanowił on zabrać ją na weekend w góry, by odciągnąć jej myśli od Rafała i zająć się planowaniem ślubu. Jednak Luiza zaczyna kwestionować związek z Damianem, szczególnie gdy dowiaduje się o jego planach odsunięcia jej od nowego przybysza, co skłania ją do podjęcia zdecydowanych działań.

Równocześnie życie Rafała zmienia się drastycznie, gdy ktoś z jego przeszłości, dawny pracodawca, przedstawia mu propozycję, której nie może odrzucić bez narażenia życia Luizy. Rafał rozumie, że podjęcie tej decyzji oznacza prawdopodobnie utratę szans na przyszłość z nią. Niedocenia jednak determinacji Luizy i jej gotowości do walki o to, co dla niej ważne.