Zakonnice odchodzą po cichu

Ekskluzywne wydanie z nowym rozdziałem zatytułowanym "Echa" budzi liczne pytania: Dlaczego książka wzbudziła tak kontrowersyjne reakcje? Kto i z jakich powodów zdecydował się na jej cenzurę? Jak wpłynęła ona na życie kobiet, które zdecydowały się na życie zakonne? Co myślą o niej same siostry przełożone? W nowym rozdziale przyglądamy się wydarzeniom, które miały miejsce od czasu pierwszego wydania.

Siostra Joanna oczekuje na uroczyste nałożenie habitu, które nastąpi za dwa miesiące. Na razie jednak, jest noc. Siostra Joanna ma jedną myśl – by upewnić się, że wszyscy już śpią. Po wieczornej modlitwie wszystkie światła są wygaszone. Reguły klasztorne są jasne: nie wolno opuszczać pokoju ani rozmawiać. Mimo to, siostra Joanna łamie te zasady i niepostrzeżenie wymyka się, cicho przemieszczając się wzdłuż korytarza i po schodach do biblioteki. Drzwi skrzypią, więc musi być ostrożna. W środku czeka na nią już siostra Magdalena.

Byłe zakonnice rzadko opowiadają o swoich doświadczeniach. Nie udzielają wywiadów w mediach. Występując przeciwko zakonowi, narażają się na konflikt z Kościołem. Nie dzielą się swoimi przeżyciami nawet z rodziną czy przyjaciółmi, gdyż obawiają się niezrozumienia. W opinii społeczeństwa powody ich odejścia bywają trywializowane: może zakochały się w księdzu, zaszły w ciążę z kimś z hierarchii kościelnej? Jak mogą żyć bez mężczyzn, czy rzeczywiście zachowują czystość?

Byłe zakonnice nie mogą uwierzyć w te stereotypy: biskupi i księża są odlegli od ich codziennych zmagań. W rzeczywistości życie zakonne to ciągła walka o przetrwanie i poszukiwanie sensu. Jak wyjaśnić, że ich wybory często miały zupełnie inny kontekst? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie w reportażu Marty Abramowicz.