Za rzekę, w cień drzew

Richard Cantwell, pięćdziesięcioletni pułkownik amerykańskiej armii, znajduje się we Włoszech w końcowej fazie drugiej wojny światowej. Walcząc z poważną chorobą serca i świadomy nieuchronności zbliżającego się końca, Richard oddaje się refleksji nad swoją przeszłością jako żołnierz w trakcie pierwszej wojny światowej. Dzieli się swoimi przeżyciami i przemyśleniami z młodą, dziewiętnastoletnią arystokratką wenecką, Renatą, z którą wdał się w intymny związek. W jego opowieściach pojawiają się głębokie rozważania o sensie istnienia, istocie miłości oraz nieuchronności śmierci.

Powieść "Za rzekę, w cień drzew" autorstwa Ernesta Hemingwaya to wnikliwe studium ludzkich emocji i relacji. Stosując swoją charakterystyczną, oszczędną w słowach technikę, autor ukrywa złożoność i symbolikę historii właśnie pod powierzchnią tekstu, co przypomina górę lodową. Dzieło to zostało stworzone w latach 1948-1950 i po swoim wydaniu w 1950 roku przez siedem tygodni znajdowało się na szczycie listy bestsellerów "New York Timesa". Porównywana przez krytyków do "Śmierci w Wenecji" Thomasa Manna, książka spotkała się z uznaniem Tennessee Williamsa, który uznał ją za "najsłynniejszą powieść na świecie o najsmutniejszym mieście" oraz za najlepsze dzieło Hemingwaya.