Z prawa i z lewa

Nikołaj Brandeis stanowi przeciwwagę dla otaczającego go świata dzięki swojemu unikalnemu podejściu do życia i etyce, która pozwala mu utrzymać równowagę wśród wszechobecnego chaosu. Jego głęboki związek z naturą, wykraczający poza europejskie granice, czyni go jedną z pierwszych postaci Rothowskich, istniejących w sferze odmiennej od historycznych schematów. Pomimo swojej tajemniczości i złożoności, które nadają jego osobowości wymiar wieloznaczności, nie poddaje się społecznej presji na przypisanie do określonej kategorii, zachowując swój tajemniczy opór.

Z kolei Paweł Bernheim, będący jego całkowitym przeciwieństwem, symbolizuje stratyfikację tożsamości poprzez proces asymilacji. Jako doskonały przykład zintegrowanego Żyda, zatracił on swoją indywidualność w wyniku kompromisu z otaczającym go światem, co jest częstym motywem literatury środkowo-wschodnioeuropejskiej. Bernheim reprezentuje archetyp, który jest dobrze znany w literackim kanonie tej części kontynentu, ukazując skomplikowane relacje między tożsamością a przystosowaniem do szerszej społeczności.