Wyznania ukraińskiego polonofila

Bohdan Osadczuk, wybitny ukraiński dziennikarz, publicysta i historyk, odegrał kluczową rolę jako sowietolog i nauczyciel akademicki. Szczególnie blisko współpracował z paryską Kulturą Jerzego Giedroycia, działając na rzecz polsko-ukraińskiego zbliżenia po II wojnie światowej. Jego związki z tym czasopismem trwały od 1952 roku aż do jego zamknięcia w 2000 roku. Urodzony w Kołomyi, na terenach II Rzeczypospolitej, większość życia spędził w zachodniej, demokratycznej części Berlina w okresie zimnej wojny.

Od 1966 roku do końca lat 80., Osadczuk pełnił funkcję profesora historii najnowszej Europy Wschodniej na Wolnym Uniwersytecie w Berlinie Zachodnim, a w Republice Federalnej Niemiec zdobył uznanie jako jeden z czołowych sowietologów. Publikował pod pseudonimem Alexander Korab, pracując także jako korespondent dla szwajcarskiego dziennika Neue Zürcher Zeitung. W latach 80. XX wieku przyczynił się do wydawania Widnowa, pisma ukraińskich intelektualistów na emigracji.

Wraz z upadkiem komunizmu i odzyskaniem przez Polskę wolności, Osadczuk stał się jednym z najbardziej cenionych komentatorów polityki europejskiej. Jego zasługi zostały docenione zarówno przez Polskę, jak i Ukrainę — 3 maja 2001 roku prezydent RP Aleksander Kwaśniewski uhonorował go Orderem Orła Białego, a prezydent Ukrainy Wiktor Juszczenko odznaczył go Orderem Jarosława Mądrego.