Występni Papieże renesansu. Prawda czy czarna legenda

Historia pamięta papieży renesansu jako postacie pełne sprzeczności, które choć niszczyły chrześcijańskie cnoty, jednocześnie wpłynęły na najświetniejsze czasy w dziedzinie kultury i sztuki. Sykstus IV, Mikołaj V, Paweł II, Innocenty VIII i Aleksander VI zapamiętani zostali jako postacie kontrowersyjne i skandalizujące. Sykstus IV zasłynął budową domu publicznego w Rzymie, Mikołaj V interesował się literaturą o kontrowersyjnej treści, Paweł II cenił klejnoty i młodzieńców, a Innocenty VIII przyczynił się do polowań na czarownice. Aleksander VI, związany z mafią Borgiów, symbolizował rozpustę dworu watykańskiego. Ich działania, obejmujące inkwizycję, sprzedaż odpustów i nepotyzm, kładły się cieniem na papiestwie, ale nie można im odmówić wkładu w rozwój sztuki. To dzięki nim powstały dzieła Michała Anioła, Rafaela czy Leonarda da Vinci. Choć historia zapamiętała ich jako zbrodniarzy, pełnili istotną rolę jako przywódcy i patroni artystów. Gerard Noel w swojej książce „Osiemnastu Ojców Świętych” ukazuje, jak wzajemne oskarżenia i potwarz stworzyły czarną legendę papieży, zwłaszcza postać Rodrigo Borgii. Choć pośmiertnie przedstawia się go jako ucieleśnienie zła, jego rzeczywisty wizerunek mógł być mniej jednoznaczny. Ten zmitologizowany obraz papieży renesansu przetrwał do dziś, przyczyniając się do ich kontrowersyjnej sławy.