Wszystkie kobiety Sindbada

Gyula Krúdy (1878-1933) pozostaje niezapomnianą postacią w węgierskiej literaturze, znaną ze swojej niezwykle bogatej twórczości. Autor licznych powieści, nowel i artykułów, potrafił łączyć różnorodną tematykę z niepowtarzalnym stylem. W 1911 roku Krúdy wprowadził czytelników do świata Sindbada, swojego literackiego alter ego. Przez lata stworzył około stu opowiadań o tej postaci, a niniejszy tom prezentuje znaczną część tego wyjątkowego dorobku. Sindbad to bohater rozmarzony, melancholijny podróżnik, przedstawiony na tle schyłkowej c.k. monarchii. Mimo swoich licznych wypraw, nie zafascynowało go bogactwo egzotycznych miejsc. Jego marzenia skupiły się raczej na dziewczynie, którą ujrzał niegdyś kąpiącą się przy brzegu – córce rybaka. Po latach postanawia do niej wrócić, a może nawet odwiedzić wszystkie "sto siedem kobiet", które, jego zdaniem, mogłyby ożywić jego wyblakłe życie. Każda z jego podróży to spotkanie z inną kobietą: serdeczna Anna, śmiejąca się siwowłosa, a następnie ciemnowłosa, zezująca Irma. Kolejną jest niewinna Lenke, a potem spotkanie z Amalią o kasztanowych włosach. Sindbad nieustannie goni za iluzją. Pragnie wszystkiego, co jest fałszem, snem, opowieścią. Marzy o huśtaniu się na trapezie w różowym kostiumie, graniu na organach w książęcym pałacu, albo zostaniu spowiednikiem w kościele jezuitów. Tęskni za byciem cieszącym się uznaniem ginekologiem w Peszcie, młodym nauczycielem w żeńskiej szkole, czy nocną lampką w Sacré Coeur. Widzi siebie jako inicjał w modlitwie kobiet, które modlą się u franciszkanów za swoich ukochanych. Chciałby być szybą, przez którą przesyła się pocałunki, obrazem pod poduszką, jedwabną wstążką przy gorsecie, a nawet poetą, którego wiersze kobiety czytają w tajemnicy. Krúdy, poprzez postać Sindbada, odkrywa przed czytelnikami krainę pełną marzeń i fantazji, zamykając to wszystko w ramach prozy, która jednocześnie bawi i porusza, pozostawiając przestrzeń na refleksję o życiu pełnym tęsknot i nieosiągalnych pragnień.