Wstręt

Jak silna może być nienawiść do samego siebie? Ile samotności jest w stanie znieść człowiek? Czy rzeczywiście pojmujesz, przez co przeszłaś? W dziwnych latach dziewięćdziesiątych, które przyniosły ze sobą krzyż nad drzwiami, hot dogi z bud i naród w rozkroku, Polska stanęła u progu zmian. W tym kontekście pojawia się Iza, dwie dekady temu wściekła nastolatka zwalczająca swoją samotność i nieprzystosowanie do świata, walcząca z zaburzeniami odżywiania. Dzisiaj to dorosła kobieta poszukująca własnej tożsamości. Zastanawia się, czy potrafi kochać i być kochaną, komu bardziej zaufa – sobie czy swojej terapeutce, i jakie będą konsekwencje jej nieustannej ucieczki od problemów.

„Wstręt” to opowieść o gniewie, autoagresji, braku zgody na rzeczywistość i patriarchat, o walce, sile i niezaspokojonej potrzebie miłości. Choć uderza jak pięść, przynosi iskierkę nadziei. To prawdziwa, bolesna, a jednocześnie pełna cierpkiego humoru historia o stawaniu się kobietą.

Malwina Pająk, bohaterka książki, opuszcza przemocowy dom, lecz przemoc nadal jej towarzyszy, utrwalając nawyki autodestrukcji. „Wstręt” ukazuje bolesny proces dorastania w nienawiści do samego siebie i własnego ciała oraz desperackie próby odnalezienia siebie i dojrzewania do bycia autentyczną. Katarzyna Kazimierowska, szefowa działu Kultura „Pisma. Magazynu opinii”, określa tę książkę jako mocną i niezbędną literaturę.

Z kolei Juliusz Kurkiewicz, redaktor naczelny „Książek. Magazynu do czytania”, mówi o Malwinie Pająk jako autorce, która z werwą, narracyjnym sprytem i pełnym humoru stylem pisze o nieprzyjaznym świecie, dysfunkcyjnej rodzinie oraz najtrudniejszym dla bohaterki wyzwaniu – własnym ciele. Martyna Bunda dodaje, że mimo bólu, jest to piękna książka.